Εδώ η παρασκευή του καφέ ήταν ολόκληρη ιεροτελεστία!
Ανακάτευαν σε νερό ένα δυνατό χαρμάνι καφέ στο οποίο έριχναν σπόρους κάρδαμου και κόλιανδρου. Αφήναν τον καφέ να βράσει στη χόβολη σιγά σιγά για περίπου 15 λεπτά, ανακατεύοντάς τον σταδιακά, έως ότου φουσκώσει. Έριχναν λίγο καϊμάκι στο φλιτζανάκι και στη συνέχεια ανακατεύοντας τον ξανάβραζαν. Το δυνατό χαρμάνι σου γαργάλαγε κυριολεκτικά τη μύτη. Τον καφέ τον σερβίριζαν σε όμορφα κομψά φλιτζανάκια και συνοδεύονταν με χουρμάδες, φιστίκια, κάσιους , όλα τοποθετημένα σε χαριτωμένα τάσια. Σερβίριζαν επίσης εξαιρετικό τσάι, ένα μείγμα μέντας, δυόσμου και χουρμαδόζουμου.
Τι χάρη!! Τι μαεστρία!!! Τι ανατολίτικη ευγένεια είχαν αυτά τα καφέ! Δεν χόρταινες να απολαμβάνεις παραδοσιακή φιλοξένια!!!
Ήταν Δεκέμβρης του 2006