Αίγυπτος : το μυστήριο της Σφίγγας

Η Σφίγγα, ο φρουρός της ερήμου, το παράξενο πλάσμα που συνδυάζει τη δύναμη του λιονταριού, τη διάνοια του ανθρώπου και την πνευματικότητα του θεού. Σ’ αυτή την τέλεια  μοναχική φιγούρα, την ακίνητη και ανέγγιχτη,  σ’ αυτό τον ατάραχο κολοσσό, το αληθινό πνεύμα της μοναξιάς μοιάζει να βρίσκει την τέλεια ενσάρκωσή του.

Ολόκληρος ο κόσμος μπορεί ν’ αναγνωρίσει το κατεστραμμένο πρόσωπο της Σφίγγας. Αυτά που ο κόσμος δεν ξέρει είναι το γιατί και πότε φτιάχτηκε από το συμπαγή βράχο που ξεπροβάλλει από την έρημο, ούτε ποια χέρια μεταμόρφωσαν το σκληρό βράχο σε άγαλμα με τέτοιες πελώριες διαστάσεις. Το μνημείο αυτό τοποθετείται  χρονικά στην περίοδο της Τέταρτης Δυναστείας, εκείνων δηλαδή των Φαραώ που έζησαν και κυβέρνησαν την Αίγυπτο σχεδόν έξι χιλιάδες χρόνια πριν. Ακόμα και γι’ αυτούς τους αρχαίους βασιλείς η Σφίγγα ήταν ήδη πάρα πολύ παλιά.  Λέγεται ότι εκείνοι που πρωτοκατοίκησαν την προϊστορική Αίγυπτο, που έφτιαξαν τη Σφίγγα και ίδρυσαν τον αρχαιότερο πολιτισμό του κόσμου, ήταν εκείνοι που έφυγαν από την Ατλαντίδα για να εγκατασταθούν σε τούτο το κομμάτι γης που συνορεύει με το Νείλο.

Κι' όλα δείχνουν πως έφυγαν από την Ατλαντίδα προτού η ήπειρός τους βυθιστεί στα νερά του Ατλαντικού, μια καταστροφή που αποξήρανε τη Σαχάρα και τη μετέβαλε σε έρημο. Τα όστρακα που σήμερα βρίσκονται σκορπισμένα σε διάφορες περιοχές της Σαχάρας καθώς και τ’ απολιθώματα των ψαριών που υπάρχουν μέσα στην άμμο, δείχνουν πως η περιοχή καλυπτόταν κάποτε από τα νερά ενός απέραντου ωκεανού.

Η Σφίγγα ήταν ένα σύμβολο ιερό, εκφρασμένο πάνω στη πέτρα, μιας φυλής που πίστευε πως το φως ήταν το στοιχείο που βρισκόταν πιο κοντά από κάθε άλλο στο θεό, μέσα στον απέραντο τούτο υλικό κόσμο.

Το Φώς είναι το πιο μεγαλόπρεπο, το πλέον ανέγγιχτο στοιχείο που ο άνθρωπος μπορεί ν’ αντιληφθεί με τη βοήθεια των αισθήσεών του.  Είναι το πιο αιθέριο στοιχείο απ’ όσα μπορεί η επιστήμη να επεξεργαστεί.

 «Γενηθήτω Φώς» Και εγένετο Φώς». Είναι η πιο θαυμάσια υπόμνηση της θείας απολαβής που περιμένει τον άνθρωπο, μυστικά ακόμα και μέσα στην μεγαλύτερη απελπισία, ένας συμβολισμός που υπαινίσσεται πως σαν κάποιος στραφεί προς τον ‘Ήλιο, στρέφεται προς το Δημιουργό του.

Αν η λατρεία αυτή προς το Φώς και το Δημιουργό του τον Ήλιο ήταν το βασικό δόγμα της θρησκείας των Ατλαντίδων, άλλο τόσο ήταν και για τους αλλοτινούς Αιγύπτιους. Ο Ρά, ο θεός του Ήλιου, ήταν ο πρώτος, ο Πατέρας και Δημιουργός όλων των άλλων θεών, ο Δημιουργός του Σύμπαντος, ο Πρώτος, ο Αυθύπαρκτος.

«Δόξα σ’ εσένα, τι είσαι εσύ ο κύριος των ουρανών», ψάλλει ο παλιός ύμνος στον Ρά. Αν πράγματι, η Σφίγγα ήταν συνδεδεμένη με τη λατρεία του ‘Ήλιου, θα ‘πρεπε να έχει κάποια σχέση μαζί του. Και είχε!!!